logo بیــمه بــاران
صفحه اصلی درباره ما بلاگ تماس با ما

تضمین شرکت های بیمه

1539
1399/02/24
تضمین شرکت های بیمه

ماده ۴۴ قانون بیمه مرکزی:

در صورت لغو دائمی پروانه یک شرکت بیمه (در یک یا چند رشته)، بیمه مرکزی کلیه سوابق و اسناد مربوط به حقوق و تعهدات آن شرکت را به بیمه ایران منتقل خواهد کرد.

ماده ۵۳ قانون بیمه مرکزی:

در صورت ورشکستگی شرکت‌های بیمه، امور مربوط به تسویه آن‌ها توسط دادگاه و یا اداره تسویه امور ورشکستگى انجام‌ می‌شود و بیمه مرکزی مسئول پیگیری امور تسویه حساب آن شرکت خواهد بود.

 

ماده ۵۸ قانون بیمه مرکز:

بر اساس این ماده قانونی، در صورت تضعیف مالی یک شرکت بیمه، با موافقت بیمه مرکزی و تصویب شوراى عالى بیمه، یک یا چند شرکت‌ می‌توانند در یک شرکت بیمه دیگر ادغام شوند.

ماده ۶۰ قانون بیمه مرکزی:

یک تضمین مطمئن برای مطالبات بیمه‌گذاران و بیمه ‌شدگان، اموال شرکت‌های بیمه است. در صورت ورشکستگی شرکت‌های بیمه، اولویت تسویه بدهی‌ها با بیمه‏‌ گذاران و بیمه ‏‌شدگان‌ می‌ باشد و همچنین از بین رشته‌های بیمه ‌ای، بیمه ‌گذاران بیمه زندگی در اولویت هستند.

در واقع شرکت ورشکسته، قبل از تسویه هرگونه بدهی، حتی بدهی به دولت یا بدهی به بانک‌ ها یا بدهی به کسانی که از آن شرکت چک یا سفته یا هرگونه اوراق بدهی آور دیگری دارند، باید بدهی خود به بیمه ‌گذاران را پرداخت کند. همچنین بهتر است بدانیم که شرکت‌های بیمه نمی ‌توانند بدون موافقت بیمه مرکزی اموال خود را به معامله بگذارند یا به شخص دیگری واگذار کنند. دفاتر اسناد رسمى هم موظفند زمان انجام اين معاملات موافقت نامه بيمه مركزى ايران را مطالبه و مفاد آن را در سند منعكس كنند.

 

ماده ۶۲ قانون بیمه مرکزی:

بر اساس قانون همه شرکت‌های بیمه وظیفه دارند ترازنامه‏ و حساب‏‌هاى سود و زیان خود را به بیمه مرکزی ارائه دهند. این گزارش‌ های مالی باید طبق نمونه ‌ای که از طرف بیمه مرکزى تهیه و به تصویب شوراى عالى بیمه‌ می ‌رسد، تنظیم شود. همچنین طبق ماده ۶۳ شرکت‌های بیمه باید ترازنامه خود را در روزنامه رسمى کشور و یکى از روزنامه‏‌هاى کثیرالانتشار تهران چاپ کنند. این موضوع‌ می‌تواند نشان دهنده شفافیت مالی شرکت‌های بیمه باشد.

ماده ۷۱ قانون بیمه مرکزی:

بر اساس ماده ۷۱ قانون بیمه مرکزی، همه شرکت‌های بیمه فعال در ایران باید درصدی از معاملات خود در رشته‌های مختلف بیمه را نزد بیمه مرکزی، بیمه اتکایی کنند. این ماده قانونی به این معنی است که درصدی از حق بیمه‌های عمر که شرکت بیمه از بیمه گذاران دریافت‌ می‌کند،مستقیما به حساب بیمه مرکزی واریز‌ می ‌شود. در برابر این درصدها، بیمه مرکزی موظف است برای شرکت‌های بیمه به صورت اتکایی عمل کرده و بخش مشخصی از ضرر و زیان را  برای جلوگیری از ورشکستگی آن‌ها جبران کند. اینکه یک بیمه اتکایی باشد نشانه خیلی مهمی برای اعتماد در سرمایه گذاری در این بیمه است.